Werkelijk waar, van tevoren hebben we dit niet afgesproken maar uiteindelijk bleken al onze projecten iets met elkaar gemeen te hebben: het verlangen om iets waar niet vaak over wordt gepraat bespreekbaar te maken. Ieder van ons was gefascineerd door een onderwerp dat doorgaans onbesproken bleef. Bij deze maken wij ze bespreek-, voel- en tastbaar. Ben je klaar voor ongebruikelijke maar zeer belangrijke gesprekken? Bekijk ons werk en voeg toe aan onze 'Unwanted Conversations'

bekijk onze plattegrond

bekijk livestream

Fysieke expositie: 08/06: 16.45 - 19.30 09/06: 12.00 - 19.30 10/06: 11.00 - 19.30 Beukenlaan 1, Breda

Livestream: 08/06: 16.00 - 17.00 09/06: 16.00 - 17.00 10/06: 16.00 - 17.00 

tweede verdieping

terug

Begane grond

Mijn Unwanted Conversation is een onderzoek naar menselijkheid, gebaseerd op mijn werkervaring uit de (verpleeghuis)zorg voor mensen met dementie. Het zorgsysteem bij een gesloten afdeling voor mensen met dementie zorgt voor een scheiding tussen de maatschappij en deze groep mensen. Ik heb het idee dat de protocollen boven de behoeften en verlangens staan van de bewoners, waardoor de kwaliteit van leven achteruitgaat. 1 op de 5 mensen krijgt dementie. Vroeg of laat krijgen we allemaal te maken met dementie, of dit nu in de vorm is van een vriend of familielid die ziek wordt, of dat we zelf ziek worden. De manier van leven in verzorgingshuizen gaat dus ook over onze eigen toekomst of die van de mensen die we liefhebben. Ik heb het idee dat de mensen die hier wonen langzaam hun menselijkheid verliezen. Maar, wat is menselijkheid eigenlijk?  Met mijn project doe ik een poging tot het zoeken wat een mens nou mens maakt. Wat omvat een mensenleven? Wat betekent menselijkheid voor anderen? 

Noortje Buijs: ‘Ben jij bang om je menselijkheid te verliezen?’ - interactieve website 

mash en lindy 

Marit Habing: ‘Hartzeer’ - Interactieve website 

Mijn Unwanted Conversation is het loslaten van mensen en de rouwverwerking die erbij komt kijken. Rouw is meer dan alleen afscheid nemen van iemand. Iemand verliezen is een deel van iemand loslaten op wat voor manier dan ook. Door middel van een interactieve website wil ik de menselijke ervaring van rouw laten zien: dat we niet altijd rouwen volgens de 5 stadia van rouw. Dit project richt zich op jonge mensen die voor de eerste keer of nog niet vaak met rouw te maken hebben gehad. Het gevoel van niet alleen zijn. Ieder mens is anders en iedereen rouwt op zijn eigen manier. De website kan een houvast bieden voor iedereen die, in welke vorm dan ook, iemand los moet laten. 

Mijn Unwanted Conversation gaat over de (vernomen) dalende waarde van fotografie. Dat fotografie ouderwets is, niet langer de waarheid reflecteert en niet meer in staat de aandacht van de massa te verkrijgen. Dezelfde massa die continu hun eigen (glorieuze) levens vastleggen.  Een gesprek over hoe alle ontwikkelingen in technologie en de veranderingen in social media effect hebben op hoe we onze ogen en geest gebruiken om de wereld om ons heen te begrijpen; hoe de veranderingen impact hebben op ons als individu en als (netwerk)samenleving; en experimenteren, onderzoeken of fotografie nog steeds de aandacht kan opeisen.   Foto’s worden massaal gedistributeerd, herhaaldelijk getoond en (bijna) ieder van ons gaat door het leven met een apparaat in onze zak dat binnen enkele seconden foto’s neemt. Je zou kunnen zeggen dat het ’s werelds nummer één hobby is. Binnen twee minuten worden er wereldwijd meer foto’s gemaakt dan in de hele 19e eeuw. Dagelijks worden we omringd door visuele informatie. Hebben we geleerd hierin te selecteren en de informatie te doorzien om mogelijk de hoeveelheid informatie die constant wordt verspreid te verwerken? We zouden ons misschien een paar iconische historische foto’s herinneren (bijvoorbeeld de Syrische jongen gevonden op het Turkse strand), onze eerste selfie, of een pornografisch beeld. Maar kunnen we na die enorme hoeveelheid repititie nog zien?   In mijn project “Au Hasard” (willekeurig) wil ik onderzoeken of foto’s nog waarde bevatten, en hoe en waarom. Zien we ze nog? Nemen we nog wel de tijd om ze te zien? Met ze te verbinden, ze onthouden?   Met mijn (willekeurig) gedeelde herinneringen en die van anderen wil ik ons weer in verbinding zetten. Om ons te relateren aan wat we zien en onze eigen persoonlijke verhalen te creëren. Ik hoop de kijker iets terug te geven, te ondersteunen om meer te hebben dan een vluchtige blik

Joris Maatman: ‘Au Hasard’ - Fotoboek 

Yael Gebhardt: ‘I wanted attention, now I’m left in despair’ - Installatie 

Mijn Unwanted Conversation: ongewilde aandacht.  Dit is een zwaar, maar belangrijk onderwerp. In all I ever wanted was attention, now I’m left in despair onderzoek ik de gevolgen die ongewenste aandacht heeft op mensen. Het gaat over het willen hebben van aandacht, maar dat niet krijgen op de manier waarop je wilt of nodig zou hebben.  Met het gebruik van textiel en een samenwerking van mensen in mijn omgeving, hoop ik een werk neer te zetten dat niet alleen maar mijn verhaal is, maar een verhaal van ons allemaal. In combinatie met een video die gaat over de manier waarop onze lichaam reageren op triggering situaties, vaak zonder dat wij dat door hebben. Onze lichamen zijn bijna magische dingen, maar meestal negeren wij het. Onze lichamen zijn soms beter in de grens trekken dan ons hoofd.  Iedereen heeft ervaringen met ongewenste aandacht. Of dat een aanraking, een catcall of een blik is, ongewilde aandacht heeft zoveel consequenties en het is soms zo makkelijk om te denken dat onze interacties – degenen die grenzend aan ongewilde interacties – nutteloos zijn.

Bas Bakker: ‘Layers of the Human Mind’ - VR-ervaring

Mijn Unwanted Conversation gaat over de verborgen lagen van de menselijke geest. Wij mensen raken nauwelijks de oppervlakte aan, als het gaat om het begrijpen van iemands persoonlijkheid. We kunnen hele sterke meningen over iemand vormen zonder te weten wat er in zijn/haar leven gebeurt. Er is een reden achter elke keuze die we maken en die redenen zijn terug te vinden over je hele leven. Het is een overweldigend idee dat we allemaal onze eigen gedachten en herinneringen hebben, waardoor we de wereld allemaal op verschillende manieren begrijpen. Het feit dat je niet aan je eigen geest kunt ontsnappen, doet mij ook afvragen wat er in die van een ander omgaat.  Met behulp van virtual reality wil ik mensen de kans geven om letterlijk in de geest van een personage te graven en de kern te verkennen. In de hoop het oordeel van mensen over anderen te verhelderen en mensen verder te laten kijken dan eerste indrukken. Zo krijgen we allemaal een beter begrip van elkaars bedoelingen. In mijn werk richt ik mij vooral op het plaatsen van mensen in ongewone situaties, het creëren van een onvergetelijke ervaring. Het draait allemaal om het verleggen van de grenzen van wat we weten en het creëren van alternatieve of overdreven werelden en personages, alles terwijl ik trouw blijf aan de oorsprong, de bron aanvul en pronk met de mogelijkheden. In dit project bevind je je op een bekende maar ongewone plek die de menselijke geest wordt genoemd. Waar je kunt graven naar de redenering achter beslissingen. 

Isa Werleman: 'Meisje van 18’ - VR-documentaire 

Mijn Unwanted Conversation gaat over een jong meisje dat met haar geheim probeert te leven terwijl de wereld over haar verhaal praat. Zij besloot dat dit geen geheim zou moeten zijn en dat meisjes zoals zij moeten kunnen praten over hun ervaring; over hun taboe. Abortus. Dit lopende project is een documentatie van de nasleep na haar operatie die vorig jaar plaatsvond. Dit, midden in haar verwerkingsproces, terwijl ze sociale media probeert te negeren en daarmee ook de mensen die het gevoel hebben dat ze moeten opkomen voor meisjes zoals zij en doen alsof ze precies weten hoe zij zich zou voelen.   Schaamte, ongemak, soms zelfs spijt en een groot verlies. En zich zo nu en dan afvragen “waarom heb ik het niet gehouden?” Stel je voor dat je moet dealen met de verantwoordelijkheden van een vrouw terwijl je nog een meisje bent?

Mijn Unwanted Conversation gaat over de Dood, en stiekem hoop ik dat je daarvan schrikt. Dat is namelijk precies de aanleiding geweest voor mijn project. We zijn veelal bang voor de dood. Soms zelfs zó erg dat veel mensen weigeren de dood te erkennen- laat staan erover te praten.  Ik ben persoonlijk op goede voet met de dood. Maar alleen omdat daar een confrontatie, middels een paniekstoornis, aan vooraf gegaan is. Met dit project wil ik de kijker aan het denken zetten. Bezoek de begraafplaats, lees wat, kijk wat rond, denk wat na en praat erover na afloop. 

Lourens Reinalda: 'Think about it..' - VR-Installatie 

Jill Cooiman: ’Too much information’ - VR ervaring

Mijn Unwanted Conversation is een film gemaakt met mensen met autisme om je te helpen een idee te vormen van hoe het is om te veel prikkels te ontvangen.  Moeite met het hebben van sociale interactie, (non) verbale communicatie en een beperkt, repetitief of stereotype gedragspatroon. Autisme is een breed spectrum wat ik van jongs af aan al van dichtbij meemaak. Helaas wordt het woord ‘autist’ tegenwoordig als scheldwoord gebruikt. Daarom ben ik een project gestart om mensen bewust te maken over dit onderwerp. Door middel van een interactieve VR installatie hoop ik de ervaring van iemand met autisme voelbaar te maken voor een ander, zodat er meer begrip ontstaat voor onbegrepen gedrag. 

Mijn Unwanted Conversation confronteert ons met onze blindheid voor de magie die ons omringt in het dagelijks leven. De natuurlijke wereld is onze primaire realiteit en degene waarin wij als fysieke wezens aanwezig zijn. Door onze relatie met de natuur te versterken creëren we niet alleen meer sympathie voor onze planeet, maar helpen we onszelf te genezen en groeien. Met dit project wil ik laten zien dat we een veel diepere band hebben met de natuur dan we ons bewust van zijn. We kunnen onszelf weer gaan zien als deel van de natuur, niet los ervan. Door deze verdeeldheid te doorbreken zorgen we voor meer sympathie, verbinding en zorg voor onze beschadigde aarde. Deze installatie trekt ons terug de grond in om ons onder te dompelen in een andere realiteit. Het wortelnetwerk is een collectief bewustzijn waarvan we veel kunnen leren. Zonder dit complexe netwerk zouden we op aarde niet overleven. Gebruik je gehoor en aanraking om te communiceren met de boomwortels en hoor ze zingen. 

Dinke van der Zalm: ‘Deep roots are not reached by the Frost’ - Interactieve Installatie 

Bart

Mash & Lindy

Bart van der Kruijs: ‘Ander Beeld’ - Film 

Anna Charlotte

Zaz & Lana

Mijn Unwanted Conversation is gericht op hoe verschillende mensen in mijn omgeving mij waarnemen in de manier waarop ik handel of mezelf uitdruk. In mijn film “Ander Beeld" geef ik mensen om mij heen de toestemming om mij te documenteren op de manier waarop ze mij als persoon zien door hen een segment te laten regisseren waarin ze volledige controle over mij krijgen en kunnen laten zien wat voor soort persoon ik volgens hen ben. De enige beperkingen die ze krijgen waren dat alles non-verbaal overgebracht moest worden en dat ik me tijdens het filmen helemaal in het zwart zou kleden. Locaties, filmstijl en wat ik moest doen werden allemaal besloten zonder mijn inbreng.  De mensen die ik geselecteerd had waren gekozen nadat ik een korte anonieme enquête had gehouden om erachter te komen hoe de mensen die zich bijna dagelijks om me heen bevinden over me dachten. 

Seranda

Filmprogramma: 08/06: 17.30 - 19.00  09/06: 13.00 - 14.30  10/06: 11.45 - 12.45

Selena

Nils

Lana Draai en Zaz Lehr: ‘Fantoom’ - Fictie film 

Onze Unwanted Conversation gaat over drugsgebruik onder jongeren en hoe dat de verkeerde kant op kan gaan. Hoe je je kunt verliezen in drugs en dat er als gevolg hallucinatie, verwarring en verwaarlozing op kan treden. Drugs is een product wat erg verslavend kan zijn, je kan je er heel makkelijk in verliezen en je komt er eigenlijk niet in je eentje, zonder hulp, uit. Het onderwerp drugsgebruik is nog best wel een taboe; veel mensen willen er niet diep op in gaan en anderen schamen zich ervoor om over hun eigen drugsgebruik te praten. Zeker als iemand zichzelf erin begint te verliezen stappen veel mensen opzij en verbreken ze het contact. Wij willen met deze film een stukje bewustwording creëren over de gevolgen van druggebruik en dat mensen zich er heel makkelijk in kunnen verliezen.   We hebben onze film opgenomen op de locatie waar je de film zal kijken. Hierdoor sta je als het ware in de film.  

Onze Unwanted Conversation gaat over de angst voor onbeantwoorde liefde. Dit kan een angst zijn om een geliefde kwijt te raken, maar dit kan ook een angst zijn voor het niet vinden van een geliefde. De laatste is naar ons idee enorm actueel. Door ideaalbeelden op social media zijn we meer dan ooit gefocust op het perfecte plaatje, waardoor we snel opgeven als er iets fout gaat. Door individualisering zijn we gefocust op zelfliefde en het behalen van onze eigen doelen, waardoor een partner niet meer zo noodzakelijk is als vroeger. Onze grootouders zullen zeggen dat we niet zo snel moeten opgeven, liefde is nou eenmaal geen sprookje. Toch?    Omdat wij als makers vaak tegen dit onderwerp aanlopen, is dit project gestart vanuit ons eigen vraagstuk. We zijn benieuwd hoe anderen omgaan met deze angst en gaan daarom het gesprek aan met verschillende generaties om te leren van nieuwe inzichten. 

Zoë Zegers en Lopke van Elderen: ‘Angst voor onbeantwoorde liefde’ - Webdocumentaire 

Kane de Jong ‘Eyes of the Divine - an Exploration of Exposure’ - Installatie 

Mijn Unwanted Conversation gaat over het kwijtraken van zicht op wat belangrijk is. Eyes of the Divine - An Exploration of Exposure is een reeks experimenten binnen het medium van analoge fotografie met als vertrekpunt het contrast van iets goddelijks; het kunnen creëren en vernietigen op het zelfde moment. De twee uitersten komen samen in overlappende beelden. Wanneer men een (geloofs)overtuiging heeft kan dit ertoe leiden dat er een kort idee is waarop snel grip wordt verloren. Mond-op-mond communicatie en interpretatie van verhalen leidt tot eigen invulling. Deze experimenten zijn een voorbeeld van het verlies van thematiek in een bepaalde overtuiging. Uitgaande van één idee/overtuiging is een expositie ontstaan, bestaande uit een clear-film boek en foto’s hangend aan het plafond. Als kijker kan men zelf een verhaal creëren door beelden te combineren of te laten verdwijnen in de dichtheid van het boek. Zet uzelf in een machtspositie en gebruik deze kans om een nieuw beeld te laten ontstaan of laten verdwijnen, te creëren en vernietigen. 

Max Mulder en Jip de Champs: ‘Op bezoek’ - Installatie 

Onze Unwanted Conversation is je niet meer thuis voelen in je ouderlijk huis. Opeens ben je te gast in een huis waar je ooit deel van was. Het project is ontstaan doordat wij dit persoonlijk ook mee hebben gemaakt. Sinds wij uit huis zijn gegaan, hebben wij geen kamer meer in ons ouderlijk huis. In gedachten doe je de deur open en sta je weer in jouw eigen kamer, maar helaas is dat niet meer het geval. Door middel van een installatie van stilstaand beeld en geluid te creëren, willen wij de kijker laten voelen wat wij ervaren. Een belevenis en gevoel creëren waarmee de kijker zich kan identificeren. We hopen een gesprek aan te wakkeren en dit gevoel bespreekbaar te maken: het gevoel van thuis zijn, maar je niet thuis voelen. In deze installatie loop je binnen in de kamer van ons ouderlijk huis, waarbij je luistert naar onze verhalen en die van Femke die dit gevoel ook heeft ervaren. Je ziet de ruimte, je hoort de ruimte en je beleeft de ruimte. 

Mijn Unwanted Conversation gaat over tijd en de snelheid van het leven in de huidige maatschappij. Kunnen we nog wel een moment nemen om de dagelijkse dingen te waarderen? Ongeveer ieder weekend kom ik thuis bij mijn ouders om even uit mijn bubbel van school te komen. Het beeld dat ik van mijn ouders had was, zoals ik dat toen noemde, ‘saai’. In de loop van de maanden dat ik daar ieder weekend kwam is dat beeld veranderd. Van saai, naar het dagelijkse, het kunnen zijn, de tijd voorbij laten gaan, vertraging en vervelen. Allemaal in een positieve zin. De dagelijkse dingen mogen in mijn beleving weer meer waardering krijgen. Alles moet zo extreem zijn, steeds maar meer en steeds meer maken. Is dat wel nodig? Moeten we altijd maar beziggehouden worden?  Met verschillende documentaties zoals 360 graden beelden, Polaroid fotografie en analoge fotografie probeer ik die verveling over te brengen. Voor de een is het saai en voor de ander is het een moment om te vertragen. Verveel je, het helpt.

Lisanne Boon: ‘Eindeloos Tijd’ - VR ervaring 

Linda van der Net: ‘Slaapkamergeheimen’ - Installatie 

Mijn Unwanted Conversation gaat over het kleinste kastje in huis: het nachtkastje. De slaapkamer is de meest intieme plek in een huis. Het is een plek waar je onbewust veel tijd doorbrengt. De verzameling kleine objecten in het nachtkastje zeggen veel over een persoon.   Mijn fascinatie voor ‘rommellades’ is ontstaan toen mijn oma kwam te overlijden in 2019. Haar huis moest helemaal leeggehaald worden en al haar bezittingen hebben we stuk voor stuk in handen gehad. Uit haar nachtkastjes kwamen de meest uiteenlopende voorwerpen: oude kaarten, souvenirs, spullen van mijn opa, en nog veel meer willekeurige objecten. Ik had nog zoveel vragen voor haar.  Ik dook mijn eigen nachtkastje in en kwam al snel tot de conclusie dat ik over elk voorwerp wel een verhaal heb. De vraag of er bij iedereen verhalen komen uit het kleinste kastje in huis heb ik in mijn project ‘slaapkamergeheimen’ onderzocht. Aan de hand van de objecten ben ik in gesprek gegaan met mijn drie beste vriendinnen om zo tot een dieper gesprek te komen. 

Joep N.W. Blom: ‘Uitwaaien’ - Poetic Photography 

Mijn Unwanted Conversation is dat ik op een punt in mijn leven ben waarbij ik op het punt sta het volwassen leven in te stappen — wat dat volwassen leven dan ook mag zijn. Dit spoorde mij aan om te onderzoeken wat hetgeen is waardoor mensen hun innerlijke kind naar boven komt en met name op het strand. De Nederlandse kunst strekt zich uit over de gehele lengte van het land. Mensen van alle achtergronden en levenswijzen verzamelen zich op het strand. Mensen voelen zich vrij om te spelen, zelfs volwassenen zijn aan het vliegeren of bouwen een zandkasteel; er hangt een vrije, kindse energie op het strand. Deze poëtische fotografische serie ontdekt de verschillende wijzen van jong zijn, ouder worden en het luisteren naar het innerlijke kind in onszelf.Als fotograaf probeer ik manieren te vinden om de verbinding met elkaar én onszelf op te zoeken, door begrip te creëren voor de verschillende levenswijzen die er in de wereld zijn.

Mijn Unwanted Conversation gaat over de aanhoudende situatie van catcalling. Catcalling is een vorm van straatintimidatie die zich vaak uit door middel van naroepen, nasissen of nafluiten van vooral vrouwen op straat. In mijn project grijp ik de impact aan die woorden kunnen hebben. Hierbij kijk ik welk effect dit heeft op de slachtoffers en vooral op de kleding die gedragen werd op de dag dat de catcall plaatsvond.  Omdat mijn werkwijze multidisciplinair is, ga ik ook dit semester met zowel fysieke objecten als foto's aan de slag. Mijn fotografie staat als een soort gereedschap voor mijn fysieke object, dit om de bewustwording visueel sterker te maken.  Uit resultaat van onderzoek en enquêtes kwam ik op het idee om ieders ervaring te verweven in een groot werk om de bewustwording nog verder te vergroten. Op deze manier wordt het werk ook participatief, van elke deelnemer zit er een ervaring in. Ook heb ik verschillende soorten kledingstukken bedrukt met catcalls. Deze kledingstukken  kunnen ook aangetrokken worden. Op deze manier kun je echt ervaren wat voor impact (visuele) woorden hebben. Hierdoor wordt het project interactief. In mijn installatie wordt ook een projectie getoond op een fotoserie, als een soort glitch. Deze glitch staat voor de snelheid en ondoordachtheid waarmee woorden vaak geuit worden. Ik denk erover na om een soort feedback muur op kledingstukken te maken waarop catcalls gedeeld kunnen worden (door deze erop te schrijven) om de bewustwording nog groter te maken.  

Veerle van Gasteren: ‘Words that hurt’ - installatie 

Amy Mom & Anne Bettman: ‘Aequees Et Compar | Memento Perceptio’  ‘Equal and Neutral | Be Mindful of your Perception’  - Installatie 

Mijn Unwanted Conversation is moeten uitleggen waarom iemands waarde als een mens, niet gebaseerd is op hoe iemand eruitziet, hoeveel iemand weegt en hoe wij ons presenteren naar de wereld.   Gedurende onze middelbare schooltijd realiseerden wij ons hoe mensen ons behandelden, puur op basis van hoe wij eruit zien. En dat had effect op onze kijk op  onszelf, het veranderde in een negatief beeld. Als we er niet op een bepaalde manier uitzagen, zoals mensen verwachtten dat wij eruitzagen, waren wij niet mooi.   Met deze installatie willen wij mensen aan het denken zetten over hun perceptie van zichzelf; de manier waarop we naar anderen kijken; hoe anderen naar ons kijken en hoe we ons afzetten van de manier waarop onze samenleving met ons omgaat. 

Mijn Unwanted Conversation is niet zo ongewild als het ooit geweest is voor mij. Als kind dacht ik vaak aan de dood en met een alles overstijgende angst probeerde ik me voor te stellen dat alles daarna zou eindigen.   Toen mijn moeder in verwachting was van mij, overleed de moeder van mijn vader. Mijn ouders hebben me naar haar vernoemd. Als ik nu terugkijk, is dat mijn eerste ervaring met de dood geweest. Door de jaren heen voelde de dood als iets dat door mijn leven zwom en af en toe zijn kop boven water stak. Toen afgelopen november de moeder van mijn moeder overleed, ontstond bij mij de noodzaak om mijn eigen sterfelijkheid te onderzoeken. Door mijn ervaringen met de dood te reproduceren, probeer ik begrip te krijgen voor mijn beeldtaal voor dit onderwerp.   Mijn onderzoek vormde zich door de gesprekken die ik voerde met mijn naasten, boeken die ik las en door het bevragen van de visuele representatie van de dood.   Het kanaliseerde in een lopend archief over zowel de dood als het leven. Deze kamer is een poging om het gesprek over eindigheid ruimte te geven binnen de maatschappij en een manier om me open te stellen voor het veranderen van mijn beeld hiervan.  

Fleur van Veen: ‘Ik was hier, net als zij’ - Installatie 

Mijn Unwanted Conversation gaat over het uiten van onze emoties. Specifiek boosheid en woede. We voelen en uiten onze emoties allemaal anders. Ik zei altijd, “Ik word bijna nooit boos’ maar tijdens het werken aan dit project realiseerde ik me dat dat niet waar was. Ik word wel boos, ik heb alleen moeite met het uiten van mijn woede, dus vaak kies ik ervoor om het niet te uiten.   Als ik met mensen praat over boosheid en woede, krijg ik veel verschillende reacties. Sommige mensen huilen, sommigen worden er stil van, andere schreeuwen of uiten zichzelf met agressie. Allemaal verschillende vormen van voelen en uiten. Daarnaast merkte ik op dat er veel taboes, stigma’s, verwachting en stereotypering is. Bijvoorbeeld (in de politiek), vrouwen die kritisch zijn worden vaak neergezet als ‘boze vrouwen’. Ook zijn er veel mensen die woede associëren met agressie en ruzie.   Al deze beeldvorming en vormen van het uiten van boosheid en woede, hebben invloed op veel mensen. Met mijn werk wil ik laten zien dat er veel verschillende manieren zijn waarop mensen woede ervaren. Daarnaast hoop ik dat mensen zich vrij voelen om hun woede te ervaren in mijn expositie. En dat ze misschien na gaan denken over het uiten van hun emoties en hoe ze zich daarbij voelen. 

Zoey Hehemann: ‘Misschien ben ik wel boos.’ - Installatie/Set 

Onze Unwanted Conversation is een dialoog tussen twee multimedia kunstenaars genaamd Luuk van Raamsdonk en Justin Ugochukwu over de zoektocht naar een plek die je ‘thuis’ kan noemen. Ondanks dat zowel Luuk als Justin beiden verschillende verhalen en ervaringen met zich meedragen, is het gedeelde gevoel van nooit echt een thuis hebben iets waarin ze elkaar kruisen. Dit gedeelde gevoel startte een samenwerking waar gaandeweg beide artiesten ontdekten dat ze meer deelden met elkaar dan alleen dit gevoel.  In dit lopende project vertalen zij de gevoelens en ervaringen die komen kijken bij de zoektocht naar het ‘thuis’ door middel van het bouwen van digitale kamers. Dit om de kracht terug toe te eigenen over dit gevoel, maar ook om hun gedachten te visualiseren. Deze zoektocht hanteert de visuele taal van vaak donkere kamers die het gevoel van oneindigheid overbrengen. De kamers dragen veel raadsels en geheimen met zich mee. Je gaat een gesprek aan met het huis. Een kat en muis spel wat je nooit zal winnen, en zodoende het originele gevoel van het achterna jagen van een onbereikbare plek die je thuis kan noemen.   Zowel Luuk van Raamsdonk als Justin Ugochukwu delen een achtergrond in fotografie. Voor dit project besloten ze samen te werken met een strikte digitale workflow. Met het gebruik van 3D renders, Unreal Engine en projection mapping. 

Luuk van Raamsdonk & Justin Ugochukwu: ‘Homeless’ - Interactieve installatie 

Mijn Unwanted Conversation is een expositie van 5 prachtige portretten of een Instagrampagina met 20 selfies. Waar heb je meer aandacht voor en wat vind je belangrijk in die foto’s? In een portret zie je vaak de blik van de fotograaf en hoe deze de geportretteerde neerzet. Waar let je op in een selfie? Let je op of de persoon wel genoeg lacht? Of deze wel ‘fit’ genoeg is? De ‘juiste’ trends volgt? Is de persoon die zichzelf zo mooi neerzet op social media wel echt zo gelukkig?  Er bestaan zoveel verschillende versies van jezelf. Hoe presenteer jij jezelf op social media? Is dit wie je elke dag bent of een ‘optimaal’ beeld dat je heb gecreëerd? Zie je meer van jezelf terug in de portretten of zie je hier juist de blik van de fotograaf? Dan nog de belangrijkste vraag: ‘Wie ben jij echt?’  

Sterre de Man: ‘Through the eyes’ - Foto expositie 

Mijn Unwanted Conversation gaat over het maken van keuzes. Ik merkte zelf dat ik het een periode lang erg lastig vond te beslissen waar ik mijn tijd aan besteedde. Ik wilde alles op 110% doen en niemand teleurstellen. Dit leidde tot symptomen van overspannenheid. Maar tijdens dit project kwam ik erachter dat veel van mijn stress in mijn hoofd gecreëerd werd door het invullen van de gedachtes van anderen.   In deze interactieve film heb ik het over deze keuzestress, kiezen voor jezelf en niks willen missen. Het is aan de kijker welke keuzes hoofdpersonage Emma moet maken. Voor wie kies je: je beste vriendin, je vriend of je carrière, wanneer ze allemaal tegelijkertijd iets van je willen?   

Merijn Stojansek: ‘Waarom kies je niet voor mij?’ - Interactieve Fictie Film 

Mijn Unwanted Conversation is de opstart na de coronacrisis. We zijn na de maatregelen weer gelijk in het diepe gegooid met een hele bak aan ervaringen rijker. In mijn omgeving ervaar ik dat de opstart in de maatschappij bijna niemand heel goed afgaat. Ons systeem biedt geen opties voor rust. Daarom probeer ik nu mensen mee te geven de rust in zichzelf te vinden door middel van het vinden van jouw veilige plek.  In mijn makerschap leef ik bepaalde kernwaarden na, namelijk: reflecteren, mentale gezondheid, gelijkwaardigheid en spiritualiteit. Ik zie nu dat ik me erg bezighoud met het navigeren in de huidige maatschappij. Hoe het taboe rondom mentale gezondheid mij juist motiveert om er werk over te maken, en hoe het is om impact te hebben op mijn omgeving. Ik ervaar veel onbegrip in mijn omgeving en ben bereid dit actief recht te zetten en mensen elkaar wat beter te leren begrijpen. Als een maker die erg chaotisch is wordt mijn werk vaak verkeerd geïnterpreteerd. Ik begrijp de verwarring bij mijn collega's en toeschouwers heel goed. Er is weinig animo in onderwijsinstellingen om mensen te onderwijzen over mentale gezondheid. Ik hoop hier met mijn werk een verschil in te kunnen maken.  

Yara Schröder: ‘Safe space’ - Performance 

Femke Baeten: ‘Van Binnen Buiten Om’ - Immersieve Installatie 

Mijn Unwanted Conversation gaat over de onbevangenheid van kind zijn, en het gebrek daaraan bij volwassenen. In mijn project open ik de deuren om even naïef en speels te zijn als het kind dat wij allemaal waren en eigenlijk nog steeds zouden mogen zijn. De vergankelijkheid in onze jeugd en mijn kritiek op hoe wij hiermee omgaan, uit zich hierbij in een immersieve installatie. Met deze installatie maak ik dit onderwerp bespreekbaar.  Mijn onderzoek in dit project uitte zich o.a. in een enquête ingevuld door oud en jong. Het resultaat hiervan komt terug in mijn installatie om zo een universele ervaring te creëren dat openstaat voor interpretatie en uitdaagt tot fantasie. De bezoeker wordt uitgenodigd een script te lezen bij entree en wordt daarmee teruggevoerd naar niet alleen het perspectief vanuit het karakter van het verhaal maar ook diens jeugd. Zie deze intieme installatie als een plek waar regels veranderen en herinneringen wederkeren. 

Mijn Unwanted Conversation is de zoektocht naar zelfvertrouwen. In mijn werk visualiseer ik hoe het is om verloren te zijn in je eigen wereld. Met mijn werk probeer ik mensen te helpen weer in contact te komen met zichzelf. Een interactieve webfilm die je helpt om meer vertrouwen in jezelf te krijgen en je helpt de problemen waar je in jezelf tegenaan loopt te realiseren. Zelfvertrouwen helpt de persoon om betere beslissingen te nemen voor zichzelf, maar ook voor toekomstige generaties, en helpt hen om niet dezelfde fouten te maken. Mijn werk gaat over het genezingsproces van ons trauma, een stap naar een beter zelf.  

Yasin Genç: 'Enter the mind' - Interactieve mobiel web ervaring 

Mijn Unwanted Conversation gaat over de vooroordelen en stereotypering van gehoorverlies, oftewel gehoordiscriminatie. Een voorbeeld hiervan zou zijn wanneer een slechthorende wilt solliciteren voor een baan en om deze reden wordt afgewezen. ‘’De sollicitant zou zijn of haar functie toch minder goed kunnen uitvoeren’’, zou het bedrijf als reden hebben. Voor mij als maker vind ik dat storend, omdat er juist meerdere vormen van slechthorendheid zijn. De één hoort tenslotte meer dan de ander. Bovendien zijn de ontwikkelingen voor hulpmiddelen als gehoorapparaatuur sterk verbeterd. Daarom wil ik door middel van een installatie mensen met een diversiteit aan gehoorverlies aan het woord laten door de ruimte en de toeschouwer te laten betrekken. Ik ben dit onderwerp aangegaan, omdat ik zelf lichte gehoorverlies heb en mijn moeder zeer slechthorend is. Mijn doel is niet om u als toeschouwer van gedachten te laten veranderen, maar juist om er bewust van te worden en bespreekbaar te maken dat er meerdere vormen van slechthorendheid zijn. Zet de koptelefoon maar op en sta voor heel even in andermans schoenen! 

Riko 't Gilde: ‘ErbijHoren’ - Installatie 

Mijn Unwanted Conversation gaat over het begrijpen en verkennen van het gevoel dat je krijgt in een persoonlijke en comfortabele ruimte. Een soort thuisgevoel. Wat voor gevoel is dat en wat is ervoor nodig? In mijn werk introduceer ik de kamer van Linda: haar slaapkamer. Door middel van Virtual Reality word je geplaatst in haar slaapkamer waar je verschillende aspecten van de ruimte kunt ervaren, zoals hoe haar kamer eruitziet en welke spullen ze heeft. Je kunt op verschillende objecten in haar kamer klikken en erachter komen welk verhaal of geluid gekoppeld is aan het object. Voor de ultieme ervaring voel je ook de temperatuur van haar kamer en hoor je de muziek waar ze meestal naar luistert. Krijg je al een comfortabel thuisgevoel? Of voel je juist het tegenovergestelde? 

Alona Panko: ‘Space with a feeling’ - VR Ervaring 

Mijn Unwanted Conversation is uitleggen dat onze generatie constant belaagd wordt met beelden. De wereld visueel waarnemen is de norm. Wij kunnen niet eens in de buurt komen van hoe het zou zijn als je de wereld ervaart zonder het zicht. Met mijn werk wil ik dit andere perspectief aandacht geven. Ik heb Yvon mogen leren kennen. Yvon kon voorheen zien maar is nu volledig blind. In samenwerking met regie theaterstudent Stefan Droger ben ik een onderzoek gestart of wij beter kunnen leren begrijpen hoe Yvon de wereld ervaart. Wij vroegen haar met ons een foto te delen die een visuele herinnering draagt. De elementen uit de foto hebben wij verwerkt in een Audio Performance installatie. Met als doel om Yvon door middel van deze zintuiglijke elementen weer terug naar deze visuele herinnering kunnen brengen.  In de ruimte speelt dezelfde audio af als die Yvon te horen kreeg in haar ervaring. Tijdens de installatie wilden wij door middel van het triggeren van zintuigen dat zij weer visuele prikkels zou kunnen ervaren. Deze beelden heb ik verwerkt tot visuals. Ik wil de bezoeker een impressie geven van de ervaring van Yvon. Die gaat nooit in de buurt komen van haar ervaring maar kan zeker nieuwe inzichten bieden aan de bezoeker.  

Siebe Pieters: ‘01 - 07 – 2011’ - Audio Performance Installatie 

We presenteren de show live vanuit de academie met artist talks van 2e-jaars Photography, Film & the Digital studenten aan het AKV Sint Joost. Gasten uit het werkveld schuiven aan als tafelheer/-dame om hun eigen werk te bespreken en als co-host de studenten vragen te stellen of zich te mengen in debatten.

Onze Unwanted Conversation gaat over de worsteling met depressie en de moeilijkheden die dit met zich mee kan brengen bij het aangaan van een band met iemand. In ons werk portretteren we de rauwe en intense emoties die mensen doormaken, de dingen die niet regelmatig worden getoond of gevoeld durven worden, maar die we allemaal kunnen herkennen. Met deze korte film willen we deze onderdrukking van emotie aan de oppervlakte brengen. Uitdrukken en delen hoe we ons voelen is niet altijd gemakkelijk. Soms delen we misschien iets, maar verdraaien het om het beter te laten klinken dan het voelt. Deze angst om te veel te zijn is iets wat onze hoofdpersoon Freyja verbeeldt; de angst om lief te hebben als je nog niet weet hoe je van jezelf moet houden. De angst om dicht bij iemand te komen omdat je weet dat het veel meer pijn zal doen als je diegene verliest. Uiteindelijk zullen misschien de mensen die echt in ons leven horen te zijn op ons pad komen, ongeacht de omstandigheden of tijd. 

Maša Božić en Lindy van Hillo: 'When the Sky is Doubting' - Fictie film 

Mijn Unwanted Conversation gaat over de geloofwaardigheid van acteerwerk. Voornamelijk in de Nederlandse filmwereld zijn performances vaak stijf en geforceerd. Ik herken mijn eigen realiteit, en de manier waarop mensen in mijn omgeving met elkaar omgaan, er nauwelijks in terug. Mijn werk ‘Poging 2’ is een vervolg op mijn zoektocht naar geloofwaardige en natuurlijke performances. Dit keer heb ik in samenwerking met vier studenten van de St. Joost Academie een toneelstuk opgezet waarbij het dialoog volledig is geïmproviseerd. Omdat ik heilig geloof in de spontaniteit en impulsiviteit van de mens, leek het me een waanzinnig idee om het toneelstuk tot u te brengen in de vorm van een livestream. Het werk wat u gaat zien is een registratie hiervan.  

Seranda de Boer: ‘Poging 2’ - Livestream 

Anna Charlotte

Nils Swibben: ‘Ik wil alles, vergeet me niet’ - Split screen film 

Mijn Unwanted Conversation van dit semester gaat over menselijke connectie in een veranderende wereld. Ik zoek in dit project naar connectie tussen mensen die elkaar niet kennen, maar die wel met elkaar verbonden kunnen zijn op een bepaalde manier. In mijn makerschap ben ik vooral op zoek naar de grenzen van het medium. Daarom heb ik gezocht naar hoe ik dit semester door middel van split screen de kijker kan sturen in het kijken naar twee verhalen tegelijkertijd.   We hebben allemaal wel eens het verlangen gehad om de tijd stop te zetten en te blijven in een moment. We hebben allemaal het verlangen om geliefd te worden. Zo niet door anderen, dan door onszelf. Onze maatschappij, maar ook onze werelden, veranderen heel snel om ons heen en soms is het lastig om deze veranderingen te structureren. Deze film volgt twee personages die verlangen naar ware connectie en de wil om veranderingen te structureren. 

Anna Charlotte Wijffels: ‘wOORdloos’ - Docu/Film 

Mijn Unwanted Conversation is er één zonder woorden. En het is juist die afwezigheid die het “unwanted” maakte, want wat zijn wij zonder woorden? Wat onderscheidt ons, zij het niet onze taal, van al het andere dat leeft?  Dit project begon bij een dochter. Deze vragen spookten al een tijdje door haar hoofd toen haar vader zijn gehoor begon te verliezen. Dit proces is net zo complex als dat het zwaar is, en het kwijtraken van dit essentiele onderdeel van het mens zijn voelt, volgens mijn vader “een beetje als doodgaan, eerlijk gezegd.”  Kunst is fluïde, speels en kan helend werken. Het leek onmogelijk om het niet te introduceren in dit proces van mijn vader, van mij en van ons samen.   Stel het je zo voor: een jonge planeet raast geruisloos door het niets wanneer het ineens wordt geraakt door een op hoge snelheid razende meteoriet. Van deze stille maar enorme aanvaring worden stukken alle kanten op geslingerd. Zo draaien ze lange tijd door. Sommigen razen door, maar de meesten vertragen langzamerhand: de zwaartekracht van de planeet roept hen terug. Stilletjes keren ze terug om weer samen te smelten tot iets nieuws. 

Selena Bertana : ‘Bonafide’ - Film 

Mijn Unwanted Conversation dat ik wil aangaan gaat over de studentenvereniging. In dit project wordt er een kijkje gegeven binnen het verenigingsleven. Een wereld die niet heel snel toegankelijk is en vooral niet op beeld. Een damesjaarclub wil een dispuut worden, maar moeten daarvoor een heel traject doorlopen.   Mijn motivatie om een film te maken over het proces van het vormen van een dispuut is voornamelijk omdat mensen in mijn ogen een vertekend beeld hebben van een studentenvereniging. Ik ben me er bewust van dat er ook een paar hele heftige studentenverenigingen bij zitten, maar dat betekent niet dat alle studentenverenigingen zo zijn. Ik zit zelf ook bij een studentenvereniging en ik ben daar trots op. Er zijn heel veel voordelen om bij een studentenvereniging te zitten. Zo kan men het netwerk uitbreiden en worden er vriendschappen voor het leven gemaakt. In mijn ogen gaat een studentenvereniging over broeder- en zusterschap. Er voor elkaar zijn als iemand dat nodig heeft. Ook is er veel sprake van zelfontwikkeling door al dat netwerken.   De thematieken die naar voren komen in dit project zijn: zusterschap, inclusiviteit en kwetsbaarheid. Met mijn project probeer ik een iets duidelijker beeld te schetsen van hoe het er in de vereniging aan toe kan gaan met de oprichting van het dispuut als rode draad. 

Coming Soon

Vrijdag 10/06

Woensdag 08/06

Donderdag 09/06